2007-06-14 - Нээлттэй цонхоор салхи зөөлхөн сэвэлзэнэ

гундсан бодлыг минь сэргээсэн тас харанхуй шөнийн танилхан бороо шаагисаар байна. Шөнийн бороо сэтгэлийг минь угаахад ширүүхэн тэнгэртээ талархлаа илэрхийлмээр.  Яг л энэ шөнө шиг ганцаархнаа цонхныхоо дэргэд үргэлж тас тас хийн асгарах борооны дууг сонсож суух сан даа. Дэвэргэн залуу нас минь чамтай л адил санагдана. Сэвшээд зөөлөн үлээх салхи харин ээж шиг минь юм аа.

Их гунигийг дааж чадахгүй бол гуниглаад юу хийх билээ.  Мэдрэмж харанхуй бол мэдрээд яах юм бэ?

Сэтгэлийн орон зайд борооны улирал эхэлчихсэн байж шүү дээ.